Protetyka

Utracone zęby należy jak najszybciej zastępować, ponieważ sąsiadujące z luką zęby zaczną przesuwać się w stronę pustego miejsca. Doprowadzi to do niekorzystnych zmian w wyglądzie twarzy oraz zwiększy ryzyko próchnicy i chorób dziąseł. Przesuwające sie zęby mogą również uniemożliwić w przyszłości wykonanie zdrowych, wygodnych i estetycznych uzupełnień protetycznych.

KORONY wykonuje się by pokryć zęby osłabione przez ubytki lub poważnie zniszczone urazami. Korony protetyczne są znakomitym sposobem na odbudowę zniszczonego zęba.

Wykonujemy je z użyciem specjalnych stopów metali. Metal jest zupełnie niewidoczny, ponieważ na zewnątrz pokryty jest porcelaną. Precyzyjnie wykonana korona może doskonale funkcjonować nawet kilkadziesiąt lat. W przednim odcinku możliwe jest rónież zastosowanie koron pełnoceramicznych na podbudowie cyrkonowej dających idealny efekt estetyczny.

Gdy ząb, na który przewidziana jest korona, jest zębem martwym, leczonym kanałowo i mocno zniszczonym, brakujące tkanki uzupełnia się za pomocą lanych, metalowych wkładów koronowo-korzeniewych.

W zębach jednokorzeniowych są to wkłady pojedyncze, w wielokorzeniowych składane.

Pojedyncze złamane zęby przednie można również odbudować za pomocą tzw. zęba ćwiekowego, czyli korony porcelanowej z bolcem wchodzącym do kanału korzeniowego.

Niewielkie braki w uzębieniu uzupełnia się za pomocą mostów protetycznych. Most to zestaw sztucznych zębów umocowanych, za pomocą koron, na zębach sąsiadujących z luką.

Czasami jako jedno z mocowań wykorzystywany jest tzw. inlay czyli wkład koronowy.

W bardziej zaawansowanych brakach uzębienia można zastosować tzw. protezy szkielatowe. Składają się one z metalowego szkieletu, zamocowanego klamrami na własnych zębach pacjenta oraz z umieszczonych na nim sztucznych zębów (akrylowych lub porcelanowych).

Niekiedy ze względów estetycznych klamry można zastąpić zasuwami lub zatrzasakmi, stanowiącymi integralną część korony protetycznej.

Innym rodzajem protezy szkieletowej jest tzw. szynoproteza. Stosuje się ją u pacjentów cierpiących na parodontozę, gdyż swoimi klamarami obejmuje ona wszystkie zęby pacjenta, stablizując je i "podpierając" z każdej strony.

Protezy szkieletowe, w przeciwieństwie do zwykłych protez akrylowych, nie osiadają, czyli nie wbijają się w dziąsła. Ze względu na niewielkie rozmiary są one wygodniejsze w użytkowaniu, a dokładnie dopasowane klamry nie niszczą zębów na których się znajdują.

Oczywiście w miarę potrzeb istnieje możliwość łącznia poszczegónych elementów, czyli koron, mostów i protez szkieletowych w jedno, funkcjonalne uzupełnienie protetyczne.